Naar Koh Chang! Cool Eiland......

Jeetje. Wat een mazzel hebben wij. Eerst een heerlijk ontbijtje in Bangkok. Weer die waanzinnig gedekte tafel en de aandacht voor detail. Hoewel wij als reisgezelschap elkaar goed kennen is samen op reis toch niet altijd zomaar vanzelf. Wij beginnen er samen in te komen en de humor slijt er langzaam in. Zo weten wij inmiddels dat Senna niet van eieren houdt. Maarja. Eieren en rijst zijn toch wel een terugkerend item op dit avontuur. Dus vragen we vanochtend en de rest van de dag en wie weet misschien wel de rest van de reis (tot ie het niet meer leuk vind) of Senna misschien een eitje wil ;-)

Onze gastvrouwe pakt op mijn verzoek het ontbijt in zodat we onderweg in het busje (het is zes uur rijden) ook nog iets te snaaien hebben. 

Klokslag 1030 verschijnt als uit het niets onze chauffeur ‘M’ om ons naar Koh Chang te brengen. 

En daar gaan we dan. 

Onderweg komen we erachter dat ze in Thailand links rijden (een goede voorbereiding is het halve werk?) - dat de toiletten onderweg naast gratis ook echt 1000% schoner zijn dan dat ik me van Thailand zo’n 15 jaar geleden kan herinneren (echt - de shell in NL kan hier nog een puntje aan zuigen) en dat de Thai nog steeds als gekken rijden en dat ik blij ben dat ‘M’ dat voor ons doet. 

Met ons onbeperkt internet streamen wij away naar de boot in Trat. Prima geregeld dit.  

De boot in Trat is een beleving. Hier zijn de toiletten - de stoelen en alles wat je aanpakt ‘klassiek Thai’s’. Een gat in de grond. Een verroeste trap. Een redelijk woeste reis want de zee is niet erg kalm. Maar het uitzicht op Koh Chang is de moeite. Wauw. 

Overtocht duurt misschien 30 minuten. Dan weer in het busje. Koh Chang is - hoewel een van de grootste eilanden in Thailand - nog steeds een van de minder ontwikkelde. De ‘streetview’ doet me een beetje denken aan Koh Samui maar daar waren we bijna 20 jaar geleden!? 

De brommers scheuren je om de oren. Verkeer schijnt hier niet echt veilig. 130 verkeersdoden per jaar. Maarja - dan de meeste in high season. En wij zitten in low season. Regenseizoen. Dus. 

Dan arriveren we in ons hotel - Home voor de komende 8 nachten Paradiso Beach Resort. WoW. 

Wat een super mooie entree. We worden ontvangen met verkoelende doekjes, een drankje en wederom een ubervriendelijke gastvrouwe. 

Onze kamers zijn aan het strand - het geloei van de zee altijd binnen handbereik en heel erg weinig mensen. Heerlijk dat ‘low season’. 

Savonds dineren we in ons hotel. De setting perfect - aan het strand. Kids spelen in het donker (het wordt hier rond zeven uur donker) in de zee. De atmosfeer is relaxed. Voeten in het zand. We voelen ons welkom en - niet onbelangrijk - veilig. Crime rates op Koh Chang zijn fenomenaal laag (dat dan weer wel). 

Het eten op het resort is prima maar wij besluiten wel morgen het eiland te gaan verkennen. Rond negenen liggen we allemaal uitgeput op 1 oor. 

Dank aan BM air voor de strak geregelde transfer (veel beter dan vliegen) en petje af voor ons allemaal omdat we toch nog jetlagged en echt heel moe zonder al te veel strubbels onze voorlopige eindbestemming hebben gehaald. 

En dank aan mezelf - heb roeping gemist - had reisleider moeten worden ;-) 

‘I love it when a plan comes together’